Kimin ne istediğini anlamak gerçekten zorlasmaya basladı. İmamoğlu balonu söneli çok oldu onu herhangi bir denklemde eşitliğin bir köşesine koymaya bile gerek görmüyorum. Bir kere boş bir adam. Boş oldugunuda her fırsatta belli ediyor. Ben benim gibi bir insanı lider olarak görmek istemiyorum. Farklı olmalı ve farklı oldugunu gösterip hissettirmeli. Sorunlara benim yaklastıgım gibi yaklasan lideri ne yapayım ben. Sorunlara herkesden farklı yaklasmalı ve herkesden hızlı neticeye ulasmalı. En önemlisi ortalamanın ustunde zeka sahibi oldugunu hissetmeliyim

Kılıcdaroglu hala o partinin basında ne yapıyor bilmiyorum ama Tayyip erdoğan karsısında imamoğlundan daha fazla sansa sahip ama yetersiz

Mansur yavas mantıklı gorunuyor muhafalet adayı olarak ama ondan da ses seda yok.

Herseyi gectim Tayyip erdoğan tekrar aday olacak mı o da belirsiz. Hepside anayasa profesoru olan hukukcular ıkıye ayrılmıs durumda tekrar aday olamaz/olabilir diye. İnanılır gibi değil :)

normal kosullarda muhalefetin bu getirilen sisteme şükretmesi lazım cünkü iktidarı bu sistem belirliyor. Hiç bir partiye uye olmayan bir adam çıkıp hukumet kurabiliyor bu sistemde. Ve gerçek erkler ayrılıgı bence bu sıstemde en iyi şekilde yansıyor. çünkü diyelimki meclisde cumhur ittifakı cogunlukda ama öyle bir aday gösterir ki muhalefet baskan sectirip hukumetı kurabilir. bu durumda meclis cumhur ittifakında hükümet millet ittifakında olur. yasama ve yürütme tam olarak ayrıldı işte :)

ama parlementer sistemde hükümeti zaten meclisde cogunlugu olanlar kuruyor yasama ve yurutme tekele geçiyor.

Az önce bahsettiğim örnekde bir de iktidarı dışardan ne millet ittifakından ne cumhur ittifakından birinin aldıgını dusunun. İste gerçek demokrasi :)